Η επίσκεψη στην Κίσαμο είναι μοναδική εμπειρία. Η γνωριμία με την επαρχία δεν έχει να κάνει μονάχα με το ζεστό και φωτεινό ήλιο, την κρυστάλλινη θάλασσα, τα φαράγγια, την παρθένα γη, την μεγάλη χρονική διάρκεια διακοπών σας στην περιοχή. Η γνωριμία με την επαρχία Κισάμου είναι ταυτόχρονα κι ένα ταξίδι στην μακραίωνη ιστορία της, τον πολιτισμό, την παράδοση, τα ήθη και έθιμα, την φιλόξενη ψυχή των ανθρώπων της....Όσοι δεν μπορείτε να το ζήσετε... απλά κάντε μια βόλτα στο ιστολόγιο αυτό και αφήστε την φαντασία σας να σας πάει εκεί που πρέπει...μην φοβάστε έχετε οδηγό.... τις ανεπανάληπτες φωτογραφίες του καταπληκτικού Ανυφαντή.





Δευτέρα 25 Ιουλίου 2016

ΕΙΝΑΙ ΤΕΧΝΗ...

 ..........χαρουπιές, σχινιές, τριμιθιές, μερσινιές, αντρουκλιές, ελιές, αγριελιές, πεύκα, λατζιές και μοσφιλιές. Τα κάρβουνα της λατζιάς άντεχουν περισσότερο και δεν σπινθηροβολούν, ενώ τα ξύλα της μοσφιλιάς, της χαρουπιάς, της βελανιδιάς και της σχινιάς δίνουν τα καλύτερης ποιότητας κάρβουνα. Για την κατασκευή των καρβούνων πρέπει να στηθεί ένα αυτοσχέδιο καμίνι, η νισκιά όπως την ονόμαζαν, με τα ίδια τα ξύλα και η όλη διαδικασία απαιτεί γνώση, εμπειρία και παρακολούθηση από την αρχή μέχρι το τέλος. Τα ξύλα τα έκοβαν σε τεμάχια του ενός ποδιού περίπου, ενώ το μέγεθος του καμινιού εξαρτιόταν από την ποσότητα των ξύλων που είχαν στη διάθεσή τους. Στο κέντρο έστηναν ένα χοντρότερο ξύλο μήκους 2μ. περίπου. 
Στη βάση του τοποθετούσαν ξερούς θάμνους (μαζιά, θρουμπιά κ.ά.), οι οποίοι αποτελούσαν το προσάναμμα. Μετά άρχιζε το στήσιμο των ξύλων: στην πρώτη στρώση χρησιμοποιούσαν λεπτά ξύλα για να μεταδίδεται εύκολα η φωτιά πρώτα σε αυτά. Από πάνω τοποθετούσαν πιο χοντρά ξύλα, αφήνοντας ένα χώρο κενό γύρω από τον κεντρικό πάσαλο που προαναφέρθηκε. 
Στο τέλος το καμίνι έπαιρνε ένα κωνικό ή πυραμιδικό σχήμα. 

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Πάντα υπάρχει ενδιαφέρον από τους επισκέπτες και το βρίσκουν πολύ εντυπωσιακό γιατί οι πιο πολλοί νομίζουν ότι είναι βιομηχανίας προϊόν. Μυλωνακης Στέλιος